تعزیه نمایشی مذهبی است که با یک رشته حرکت ها و رفتار همراه با کلام منظوم و یا غیرمنظوم برپا می گردد؛ و صدایی که از آن به گوش می رسد در حقیقت نجوایی عمیق است که در طی سده های طولانی عمر این پدیده آیینی از درون یک جامعه برخاسته و به نظر می رسد که تنها به خاطر این که فریاد اندوهی را بازگو کند، در هم پیچیده و اوج گرفته است. تعزیه قصه ای از درد است، دردی که ریشه در تاریخ ما دارد و یادآور ستمی است که بر جامعه رفته است. محیط تعزیه ساخته و پرداختة مذهب حقة تشیع است که با جنبة ملی استحکام بیش تری یافته است. کتاب حاضر، حاصل تلاش فراوان یک نویسندة لهستانی و مجموعه ای شامل 33 تعزیه مربوط به اوایل دوران قاجار است. تمامی این تعزیه ها به مصنفان مختلف تعلق دارند، به شعر نوشته شده اند و دارای وزن و آهنگی هستند که در علم عروض عرب، هزج نامیده می شود.