در تحقیق حاضر، تاثیر تجارت خارجی بر بهره وری در اقتصاد ایران طی دوره ی 79 - 1360، هم چنین آثار آزادسازی تجاری پس از سال 1368 بررسی و ارزیابی می شود. برای مثال، درکتاب خاطرنشان می شود: "نتایج حاصله نشان می دهند که متغیرهای تجاری صادرات و نهادهای وارداتی، پساز کنترل سایر عوامل بر آثار مثبتی بر سطح بهره وری دارند اما شواهد موجود، آثار سیاست های تجاری را (به جز از طریق نهاده های وارداتی) بر رشد بهره وری تایید نمی کنند، تنها به نظر می رسد که استفاده گسترده از نهاده های وارداتی، رشد روند بهره وری را متاثر می سازد، تاثیر سهم صادرات بر سطح بهره وری همواره مثبت و معنادار بوده است. به علاوه به نظر می رسد که متغیرهای سهم صادرات با متغیرهای مجازی برای آثار ویژه هر صنعت، هم بستگی دارند بدین ترتیب انتظار می رود آثار غیر قابل مشاهده مربوط به تفاوت های بین بخشی مانند نوع مالکیت، شدت تمرد و درجه انحصار، توانمندی های تکنولوژی و میزان حمایت ها، تا حدی در متغیر سهم صادرات منعکس شوند. هم چنین نتایج حاصله نشان می دهند که که واردات و احتمالا نرخ های حمایت از صنایع مختلف، تاثیری بر سطح و روند بهره وری نداشته است.