دکتر "طه ندا "استاد دانشگاه اسکندریه مصر، در مقدمه این کتاب چنین می نویسد: "ادبیات تطبیقی، نوعی پژوهش ادبی جدید است که در زمان های اخیر نزد اروپایی ها  شکل گرفته و به تدریج در مطالعات شرقی ها نیز راه یافته است...ادبیات تطبیقی  به اعتبار این که از اروپا نشئت گرفته ماده پژوهشی خود را نیز از ادبیات  اروپا و گرایش های فکری ایشان برگرفته و به رویدادهای تاریخی، روابط اجتماعی  و بازتاب آنها در ادبیات اروپا توجه دارد...در میان ملت های جهان نمی توان  چند ملت را پیدا کرد که میان ایشان همان ارتباط و تاثیر متقابلی که میان  ملت های مسلمان برقرار شده، به وجود آمده باشد .تحقیق و پژوهش ادبی خود را  در این کتاب به این ملت های مسلمان یعنی اعراب، ایرانیان و ترکان اختصاص  داده ام .تحقیق و پژوهش ما در ادبیات تطبیقی با اروپایی ها متفاوت خواهد  بود، چه هم موضوع پژوهش ما و هم انگیزه و هدف تحقیق ما با آن ها فرق می کند . زبان عربی و همه زبان ها و آثار ادبی وابسته به آن که بر یک دیگر تاثیر  متقابل داشته اند، محور پژوهش ما خواهد بود ."بدین ترتیب، وی در این کتاب،  رابطه زبان های فارسی و عربی و تاثیر این دو بر یک دیگر را بررسی نموده  به بیان مشترکات اسلامی (ایرانی، عربی و ترکی) اشاره می کند ;همچنین تاثیر  قرآن کریم را بر آثار ادیبان ایرانی بررسی و ارزیابی می نماید .