در مورد کتاب «این یادداشت ها...» ادعایی گزاف نیست که با توجه به نوع نگارش و ریتم داستان می توان پی به نویسنده اش برد. یعنی برای آنانی که رمان های مختلف را دنبال می کنند و با آثار قبلی این نویسنده نیز آشنایی دارند، خواندن اثری جدید از او حتی بدون نام و نشانی بی تردید یادآور آثار قبلی نویسنده خواهد شد. او اکنون با حرکت در مسیری مشخص که فراز و فرودهای شدید نداشته، به مجموعه کتابهایی رسیده است که می توان وصف «شناسنامه دار» بودن را برایش برگزید. چنین کاری ابتدا مستلزم شناختن خود و توانایی های خویش، و سپس مخاطب آن آثار است تا ضمن رسیدن به رضایت خواننده، خود را دربست به مسیر حرکتهای مقطعی نسپارد.