کتاب «یازده تن» اثر پیِر میشون را می‌توان هم به‌منزله یک زندگی تخیلی خواند و هم به‌منزله تأملی در زمینه هنر و تاریخ. در این اثر، داستان نقاشی به نام فرانسوا اِلی کورانتَن با داستان انقلاب فرانسه درمی‌آمیزد که بر مبنای تابلو نقاش بزرگی توصیف شده است که گویا در موزه لوور به‌نمایش گذاشته شده و یازده تن اعضای کمیته امنیت عمومی را در دوران وحشت نشان می‌دهد. خواننده به‌این‌ترتیب درگیر داستانی تخیلی هنری می‌شود که خیال‌پردازی و واقعیت در آن تا مرز سرگیجه درهم می‌آمیزند. میشون بازی خیال‌ درپیش می‌گیرد و در این رهگذر، قراردادها و مرزها را در راه‌بردی از نیرنگ به‌خطر می‌اندازد.