نمی‌دونم این چه مصیبتی بود که من با ویراستاری و زبان انگلیسی آشنا شدم که دیگه نتونم گندکاری‌های هیچ مترجم و ناشری را تحمل کنم.
مترجم (یا ویراستار) خیلی مواظبه که کمبریج را کِیمبربج بنویسه، مبادا نادانی آن را به اشتباه تلفظ کنه. کسره‌اش را هم می‌گذاره. اما از از نوشتن جملات نامفهومی مثل «رابطه‌ی مبادله‌ی کالاهای اولیه نسبت  به کالاهای کارخانه‌ای رو به کاهش بوده است» ابایی ندارد. برای اینکه مبادا ذره‌ای در انتقال ساده‌ترین مفاهیم کتاب خللی وارد بشه، داخل پرانتز معناهای واضح را به زبان اصلی هم می‌نویسه، مثل «در این فصل به ارائه‌ی تصویری (snapshot) از اقتصاد هند در ۲۰۱۷ می‌پردازیم»، اما اسامی خاصی مثل «فدراسیون اتاق‌های بازرگانی هند» را که برای متخصصان با سرواژه‌اش شناخته می‌شود (یعنی FICCI) بدون ذکر نامش به انگلیسی رها کرده است. آنقدر با هند آشنایی ندارد که Dharma را دهارما، شودرا را سودرا، و لعل را لال ننویسد.
در این عصر هوش مصنوعی، تمسک به ترجمه‌ی ناخوانای کتابی از سال ۲۰۱۷ برای آشنایی با اقتصاد سیاسی هند کار هوشمندانه‌ای نیست. الان این مصراع بیش از همیشه مصداق داره که «آب کم جو، تشنگی آور به دست.»  خوش به حال کسی که شور و شوق سوال‌کردن و دانستن داشته باشه، چون جواب‌ها از همیشه دردسترس‌تر است.