از خانه قشنگ و ساده ای که سمت بیرونی دیوارهای آن را گلهای یاس و نسترن پوشانده بود، رودخانه لندر، که از لوش به جانب آزی در جریان است، مانند نوار طویلی از میان دو ردیف درختان تبریزی دیده می شد و تا تپه های کوجک مشجر، یعنی محلی که مزن برویر در انتهای پل روان میان گلها و سبزه ها از انظار محو می گردد، صدای موزون و ملایم آبشارهایی که آسیاب های آن قسمت ایالت تورن را به کار می انداختند، شنیده می شد.
.