این رمان که در 22 قول یا فصل نوشته شده از جنبه های مختلف قابل بررسی است: زبان کار شده و بارز آن یک منظر است و تصویر واقعی ای که از زن در جامعه ما ارائه می دهد، منظری دیگر که شاید مهم ترین نکته کار همین تصویری است که از شخصیت اصلی رمان یعنی شیدا ارائه می دهد. زنی نویسنده، موفق و تنها که می خواهد مستقل باشد و به آنچه حقش است برسد. اما انگار جامعه می خواهد چیز دیگری را که از او تصویر کرده به او بقبولاند، آنچنان که در قول آخر که در روایت کاوه آمده است، تصویری معکوس و تردید برانگیز از آنچه تا کنون گفته شده به خواننده ارائه می دهد.