بخش نخست کتاب، مجموعه مقالات کوتاهی است دربارهی معمارانی که پیشتر به این مسئله پرداختهاند که ما چگونه به بنا می اندیشیم. این نوشتهها – از آلبرتی تا یوهانی پالاسما- حاوی بینشی استثنایی دربارهی دوران خودشان است. در بخش دوم به تلاشهای تجربی در حوزهی مشترک عصبشناسی و زیباییشناسی معماری میپردازم. این تلاشها اگرچه نظریه تحویل نمیدهند. شاید چیز دیگری ارائه دهند که راهی نظری یا توان بازاندیشی در پرسشهای بنیادین دربارهی انسانی باشد که معمار برای او طراحی میکند.