کتاب حاضر در مورد روایتی از حال و هوای روزهای جنگ در خوزستان تهیه و تألیف شده است. مولف در این اثر، خاطرات شفاهی خود را از سال های جنگ و حال و هوای خوزستان در روزهای مقاومت و آتش و دود را به رشته تحریر درآورده است.قسمتی از این کتاب چنین است:داستان از اینجا شروع می شود؛ از این کجا که با لحن گلوله هم می توان عاشقانه نوشت و عاشقانه در زلالی خویش غروب کرد. حالا اول ماجرا است و این داستان از چشم های ننوشته کسی فریاد می شود که در گمنامی خویش رسوب کرده است. دور یا نزدیک، نسلی که از راه می رسد، پیشانی ما را ورق خواهد زد. پیشانی تب کرده ما در این تنهایی، دستمال نمناکی را چشم در راه است تا بتواند در هوای مقداری خویش، دیگران را به تماشا بخواند.خوزستان، شرجی و خون گرمی اش را برای ما به ارث گذاشته است و اکنون کسی نیست که با شرجی و شطی از خون گرمی هم کلام شود و مفتون مخاطب خویش نشود ...