قصه قسمت فرجامی مانند اولیس، شاهکار جیمز جویس، در یک روز اتفاق می افتد و البته مانند اثر جویس، خواندن آن هم نسبتا دشوار است. قصه پیکی موتوری که ماموریت ساده اش با تسلسلی ناگسستنی از اتفاقات، دیالوگ های درونی و تداعی آزاد معانی به داستانی بدل می شود که باید آن را با دقت و تعهد خواند. از نظر شکل و محتوای اخلاقی قصه قسمت کوچک ترین شباهتی به هیچ یک از آثار داستانی یا غیر داستانی دیگر فرجامی (از راننده تاکسی تا بیشعوران) را ندارد. این داستانی است با عمق معنایی و ادبی بسیار، که باید نه تنها به مثابه یک اثر ادبی نوآورانه بلکه به عنوان یک منبع جدی در جامعه شناسی اقتصادی ایران مورد مطالعه قرار گیرد.