این کتاب میشل فوکو متشکل از دو مجموعه است؛ بخش نخست شامل کوته‌نوشت‌هاو گفت‌وگوهایی است که مستقیماً به انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران مربوطند و در همان زمان انحام گرفته‌اند. بخش دوم شامل یک کوته‌نوشت («در باب نوعی اخلاق ناخرسندی») و دو درس‌گفتار («روشن‌نگری چیست؟» و «انقلاب چیست؟») است که هرچند به مسئله‌ی انقلاب یران نمی‌پردازند اما چندان هم بی‌ربط نیستند. گفت‌وگوی باقر پرهام با فوکو در مهر ۱۳۵۷، نخستین مطلب این کتاب است. گفت‌وگوی دیگری از فوکو درباره‌ی ایران در این کتاب آمده که عنوانش ««ایران و قدرت امر معنوی» است.


دوماه‌نامه‌ی آگاهی نو، ویژه‌نامه‌ی نقد و بررسی کتاب: «کتاب‌نامه؛ در نقد و بررسی آثار، جلد یک»، شماره‌ی پیاپی 05، پاییز 1400.
        

          فوکو خودش کم سخت می‌نویسه، مترجمین هم در جاهایی ترجیح داده‌ن متن ویراست نشده رو به همون شکل ترجمه کنند. نتیجاً کامل نخوندم و خسته‌م کرد.