حالا تو برای من بیش تر از یک خاطره، شبیه خود ولیعصر هستی! یک خیابان صبور با انگشتان کشیده ی غمین. خیابانی که پاریس را با تمام سنگفرش هایش پهن آن کرده بودیم و بر کمر شب قدم می زدیم.