در کتاب حاضر، مؤلف سعی کرده است که مضامین سیاسی اجتماعی نقش سیاست را در «مرزبان نامه» مورد واکاوی قرار دهد. مؤلف بیان می دارد که سخن در لباس کنایه و استعاره گفتن در دوره ای از تاریخ پرمخاطره کشورمان ایران، نشانگر اوضاع واحوال سیاسی و اجتماعی حاکم بر آن دوره از دیگر سو قدرت مداری افرادی است که اصولاً با نقد و طبقه منتقد جامعه تعامل خوبی نداشتند و پذیرای نقد رویاروی و صریح نبودند از سوی دیگر با پژوهش در تاریخ فرهنگی این دیار حضور اهل علم در دستگاه قدرت در دوره های مختلف به تأیید رسیده است. در «مرزبان نامه» نیز نویسنده در لباس کنایه به بیان مسائل سیاسی و حکومتی می پردازد.