علامه سعدی در این کتاب، درسی عملی به جویندگان و پژوهندگان علم می دهد مبنی بر اینکه، خوی عالم این است که پیوسته در حال فراگیری و آموزش باشد، در تأمل و اندیشه نصوص قرآن و سنت؛ و اینکه سفر علم تا هنگامی که روح در جسد باقی است، ادامه دارد، همان گونه که پیشوایان گفته اند: تا زمانی که به قبرستان می روی دوات همراهت باشد؛ و تا زمان وفات در پی خواهیم بود، اگر الله بخواهد.