«تکنیک برشت» به بررسی اسلوب تئاتری برشت از دیدگاه نظری و عملی می پردازد و با موشکافی در جنبه های گوناگون این اسلوب ـ از ساختار نمایشی گرفته تا بازیگری، زبان، موسیقی، بازنگاری، صحنه پردازی و دیالکتیکی سازی ـ می کوشد تا پاسخ های برشت را به پرسش های زیر تحلیل کند; «چگونه می توان تئاتری نو برای تماشاگران نو برپا کرد؟... چگونه می توان تئاتر را هم آموزنده و هم سرگرم کننده کرد؟ چگونه می توان آن را از بند تجارت مخدّرات روحی رها و به جای بازار اوهام به عرصه ی تجربه تبدیل کرد؟...»