در دو دهه ی اخیر، مساله ی حجاب و عفاف یکی از معضلات مهم فرهنگی، اجتماعی جامعه و مورد توجه ی مسئولان و کارشناسان بوده است. در این میان، وسایل ارتباط جمعی از جمله رسانه های دیداری و شنیداری و مطبوعات نقش غیرقابل انکاری در ترویج فرهنگ حجاب و عفاف و یا تضعیف و محدودیت آن در سطح جامعه داشته اند. نگارنده در کتاب حاضر ضمن بررسی عملکرد سیاسی جمهوری اسلامی ایران، راه کارهای مناسبی را برای ترویج فرهنگ عفاف عرضه می کند. وی نخست به اهمیت رسانه های جمعی در فرهنگ سازی عفاف می پردازد و سپس مساله ی حجاب و معنا و پیشینه ی آن را در فرهنگ  اسلامی بررسی می نماید. در ادامه ضمن ارزیابی عملکرد سیما درباره ی حجاب و عفاف، نقاط ضعف و قوت و آسیب ها و مشکلات آن را بررسی می کند. در پایان نیز با توجه به موارد مذکور، سیاست ها و راه کارهایی مدیریتی ـ اجرایی را برای گسترش عفاف مطرح می سازد.