رومل مرا با لحظه هایی سخت و نگران کننده ربرو کرد. در مقابله با او، غیر ممکن بود کوشش مان را برای شکست دادنش رها سازیم . اگر هرگز فرماندهی وجود داشته که تنها اندیشه اش نابود ساختن دشمن باشد، خود او بوده است. او در اجرای نقشه جنگی اش نه گذشت میکرد و نه انتظار گذشت داشت. با این همه، نمی توانم نفرت عمیقم را از رژیمی که او به آن خدمت میکرد، تبدیل به کینه ای علیه شخص وی سازم. می دانم که آن رژ یم لیاقت داشتن چنان فرمانده سلحشوری را نداشت. اکنون که او درگذشته است، بر او به عنوان یک سرباز و یک مرد درود میفرستم و نسبت به شرایط مرگ شرم آوری که دژخیمان برایش فراهم کردند، تنفرم را ابراز میکنم.