بررسی مبانی دوستی از دیدگاه اسلام و غرب است. در این نوشتار ابتدا تعریفی از دوستی و علایم آن ارایه شده و فلسفه و ضرورت آن از دیدگاه عقل و شرع بررسی شده است. آنگاه نشانه های یک دوست مطلوب و نامطلوب از دیدگاه آموزه های اسلامی بیان شده و معیار بنا گزاردن دوستی و رفاقت از این منظر بیان شده است. از دیدگاه نویسنده دوست شایسته بر طبق دستورات تربیتی و اخلاقی اسلام، دوستی است که منصف باشد، به عهد خود وفا کند، دارای روح اجتماعی باشد، عاقل بوده، دیندار بوده، آخرت گرا باشد و شخص را به سمت معنویت سوق دهد. وی آنگاه به عوامل تحکیم و تضعیف دوستی ها از دیدگاه اسلام و غرب پرداخته و برخی از نکات لازم به توجه را در این زمینه گوشزد نموده است. بیان منطقه ممنوعه در رفاقت، ارایه برخی از تست های روان شناختی در محک زدن دوستان، عوامل پایداری در دوستی و روش های مناسب در این زمینه از دیگر محورهای مهم بحث در این نوشتار است.