در این نوشتار، زندگی نامه خودنوشت "جان استوارت میل "فیلسوف انگلیسی ( 1806ـ 1873) به فارسی ترجمه شده است" .میل "در این کتاب شرح می دهد  که "پدرش جیمز میل از خانواده ساده ای برخاسته و روشنفکر برجسته ای شد  که با جری بنتام همکاری می کرد و سرانجام به صورت یکی از نمایندگان  برجسته سودگرایی درآمد .میل در خانه نزد پدر تحصیل کرد پدر چنان در  پرورش وی می کوشید که در نه سالگی زبان های یونانی و لاتین را فراگرفت . پدر هر نوع بحث دینی را از برنامه آموزشی وی حذف کرد .و میل را به سوی  خردگرایی(راسیونالیسم) عصر روشنگری کشاند .میل در کتاب اشاره می کند که در   21سالگی دوره شدیدی از افسردگی را از سرگذرانید و با خواندن اشعار وردزوث  شفا یافت .او از این طریق با مکتب رومانتیسیسم آشنا شد، مکتبی که همه طرز  فکر خردگرایی را که میل در متن آن پرورده شده بود به مبارزه می طلبید .میل،  پس از تجربه، برآن شد که فلسفه ای پدید آورد که محسنات خردگرایی را با محاسن  رومانتیسیسم درآمیزد ;اما به گفته منتقدان، معلوم شد که تضادهای میان آن دو  چنان بنیادی است که حتی در ذهن نیز قادر به سازش نیستند .تلاش اصلی میل  در مقام فیلسوف این بود که حقیقت جویی علم را بهتر از آن سازد که فیلسوفان  شکاک سده های هفدهم و هجدهم (مانند لاک) زمینه ساز آن بودند .برای مثال میل  کتاب منطق خویش را در اصلاح و رد پاره ای از نظرات فیلسوفانی چون "لاک " به نگارش درآورد .میل در منطق و شناخت شناسی یکسره "تجربه گرا "بود و خود  را فیلسوفی تجربی می دانست و عقیده داشت که هر شناختی درباره جهان هستی  از مشاهده حسی سرچشمه می گیرد .منطق میل در پی آن است که از ارزش شناخت  حاصل از طریق قیاس ـ یعنی استنتاج جزئیات از کلیات ـ بکاهد و از اهمیت  شناخت حاصل از طریق قیاس ـ یعنی استنتاج جزئیات از کلیات ـ بکاهد و از  اهمیت شناخت حاصل از استقرا دفاع کند .میل مدافع آزادی بود و می گفت آدمیان  باید آزاد، باشند تا خود را بهتر بشناسند .او خواستار نوعی حکومت نخبگان  فرهیخته ای بود که بر پایه رضایت عامه مردم پیشرفته و تحصیل کرده استوار باشد .