در سال 1945 نزدیک به 50000 قزاق، شامل مرد و زن و کودک، خود را در آلمان نازی یافتند. شماری به عنوان اسیر جنگی و بقیه، آوارگان رمیده از حکومت استبدادی استالین. گروهی از آن ها با این باور که هنگام جنگ مورد عفو متفقین قرار خواهند گرفت از نبرد به سود هیتلر دست کشیدند. کسی تصور آن را نمی کرد که در ایتالیا چرچیل و روز دولت حکم مرگ آن ها را امضا کرده باشند. طی سال های 1944 و 1947 طبق برنامه تنظیم شده، قزاق ها با توسل به زور به موطن خود بازگردانده شدند و با کمک تفنگ و باطوم آن ها را چون گله ای از حیوانات به درون قطارها ریختند. شماری از آن ها ترجیح دادند خودکشی نمایند تا با خشم استالین روبه رو نشوند. این داستان وحشتناکی است که برای اولین بار نوشته می شود . به گفته سولژنستین کتاب «آخرین راز» اثر نیکلاس بهتل توانسته است این داستان شرم آور و تکان دهنده را با اعتماد به نفس و روحیه ای عالی نقل نماید.
نشریه دیلی تلگراف