تصویر در شعر، بیانی است که به صور ذهنی حاصل از دریافت های حسی شاعر، که از تاروپود ضمیرش برمی آید، تحرک می بخشد تا خواننده احساس کند که چیزی را به گونه ای متمایز می بیند، لمس می کند، می بوید یا می شنود. یک شعر غالبا با ساختن طیفی از تصاویر، هیجان را برمی انگیزد، به گونه ای که خواننده آن اندازه که به وسیله ی احساسات رقیق تحریک می شود، تحت تاثیر معنای شعر واقع نمی گردد. کتاب حاضر به بررسی تصاویر شعر حافظ و شرح آن ها اختصاص یافته است؛ بدین ترتیب که تصویرهایی که حافظ در اشعارش به صورت تشبیه، استعاره، تشخیص و نماد خلق کرده، استخراج و بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است. هم چنین اگر واژه یا ترکیبی نیاز به توضیح داشته، ذیل همان واژه به طور مختصر شرح گردیده است. در شرح تصویر واژه ها ابتدا مفردات و سپس ترکیبات آمده است. از آن جایی که یکی از نوآوری های حافظ، آفریدن تصویرهای دو یا چندجانبه است، فصلی جداگانه با عنوان "تشبیهات و استعارات دو یا چندجانبه" آورده شده است.