کتاب حاضر شامل گفت وگوهایی است که طی سال های 1383 تا 1388 با شش تن از بزرگان داروسازی ایران ـ دکتر «حسن فرسام»، دکتر «عباس شفیعی»، دکتر «علی خلج»، دکتر «مرتضی رفیعی تهرانی»، دکتر «حسنیه تاجرزاده» و دکتر «احمدرضا دهپور» ـ انجام شده است. هر گفت وگو با طرح سوالاتی دربارة دوران کودکی، خانواده و محیط زندگی آغاز شده و سپس به چگونگی ورود این بزرگان به داروسازی ادامه می یابد و کارهای علمی شاخص مصاحبه شوندگان، نظرات آنها دربارة جایگاه پژوهش و آموزش در ایران، آیندة داروسازی و... مورد بحث واقع می شود. هم چنین در پایان کتاب تصاویری از این بزرگان داروساز گنجانده شده است.