آیا استادان ما درباره راهبر بودن آموزش دیده اند؟ آیا راهنمایی رهجویان را جزئی از وظایف خود می دانند؟؛ این امر در مورد دانشجویان نیز صادق است. در واقع باید گفت برخورداری از یک رابطة راهبری هم برای استاد، هم برای دانشجو و هم برای رشد یک حرفه مفید است. استادان معمولاً به قدری درگیر تدریس، پژوهش و برنامه های اداری هستند که کم تر فرصتی برای شروع یک رابطة راهبردی پیدا می کنند، و حتی به سازماندهی و مدیریت روابط موجود خود نیز نمی اندیشند. در این کتاب سعی شده است مفهوم راهبری از یک فرایند جانبی و حاشیه ای به فعّالیتی هدفمند و حرفه ای تبدیل شود. در این زمینه ضمن تعریف راهبری و توصیف فواید و اجزای آن، به نحوه شکل گیری این رابطه، مراحل و انواع آن پرداخته می شود و مشکلات راهبری و راه کارهای تسهیل آن بررسی می گردد. در انتها نیز به طور ویژه درباره راهبری در فعّالیت های پژوهشی صحبت می شود.