آنتونیو تابوکی (1943-2012) از نویسندگان ضدفاشیسم و پرخواننده و صاحب ‏سبک ادبیات ایتالیاست. او در ایران نیز بسیار شناخته ‏شده است و رمان ‏هایی چون میدانِ ایتالیا و شب های هند به ترجمه ی سروش حبیبی باعث درکِ جدی این نویسنده شده‏ اند. مجموعه داستانِ فرشته ی سیاه که از ایتالیایی به فارسی برگردانده شده، از جمله آثار متفاوت این نویسنده است با محوریت شر. در اکثرِ داستان ها شاهد یک اتفاقِ تاریخی هستیم و روایت تمثیلی تابوکی از آن ‏ها. داستان های کتابِ فرشته‏ ی سیاه درگیرند با انواعِ کاستی های بشری، با نشانه هایی که باعث می شود این بشر به ‏ناچار سر بچرخاند و به گذشته نگاهی بیندازد و در همین بازگشتِ ضمنی است که رازها و رؤیاهایش بر او آشکار می شود. در ساختارِ داستان ها می‏ توان از سویی عناصرِ بصری فراوانی دید که نشان دهنده ی تأثیرپذیری نویسنده ی ایتالیایی هستند از برخی غول های تاریخِ نقاشی، و از سویی دیگر این‏که نویسنده اجازه نمی دهد فضای داستان ها در بافتی یکسان رقم بخورند. مخاطبِ این اثر جهانِ عجیبی را درک خواهد کرد که طعم و تأثیرش شاید تا مدت ها در ذهنش بماند...