در بخش پایانی این اثر "اُشو" به کتابی هزار صفحه ای به نام "همه و هر چیز" اشاره میکنه و این طور اظهار نظر میکنه که :"در این جا و آن جای این کتاب حقایق زیبایی را خواهی یافت، ولی فقط زمانی به آنها برخواهی خورد که این همه صفحات بی معنی را خوانده باشی . جواهراتی را خواهی یافت، ولی به تعداد کم و آن هم در بین آن همه واژگان بی معنی. گه گاهی به قطعه ای الماس برمی خوری، ولی فقط وقتی که حدود 50 یا 60 صفحه از صفحات خسته کننده را خوانده باشی

این مطلب البته اشاره ای به همین کتاب داره ، چرا که بخش زیادی از این اثر در تکرار مکررات و گله و شکایت های "اُشو" از زندگی روزمره و ماشینی عصر حاضر خلاصه شده و فقط بخش کوچکی از اون در خور توجه هست
با این حال به تصور من یافتن مطالبی ارزشمند و گرانبها ،هر چند اندک ، در لابه لای صفحاتی از یک کتاب ، از لذت بخش ترین کارهای دنیاست