موضوع نوشتار حاضر، روان شناسی شادکامی و چندین موضوع مرتبط با پی گیری زندگی انسانی خوب ـ با محوریت دیدگاه ارسطویی ـ است. نگارنده نظریه ها و پژوهش های روان شناسی، فلسفی و فیزیولوژیکی را در تأیید دیدگاه ارسطو توضیح داده و شباهت بین مفهوم ارسطویی فضیلت و نظریه های شناختی جدید دربارة هیجان را بررسی می کند. همچنین شادکامی و ارتباط آن با ثروت و مذهب و احساس لذت و کمال را مطرح کرده و راه های کشف قابلیت های انسانی، رشد یا پرورش فضیلت در مدرسه، آموزش و پرورش، شهر یا اجتماع را بیان می کند و بنیان های شناختی فضیلت و ابعاد فضیلت را تبیین می کند.