یک بار، پیش تر هم نوشته بودم، در تاریخ ادبیات مملکت ما، با وجود این که بند بند جسم و جان بیشتر مردن آن از شعر ساخته شده است، زیاد نبودند شعرایی که در زمان حیات خود، اقبال عمومی یافته باشند و مشیری یکی از این شعرای خوش اقبال تاریخ شعر ماست.حرکت شعر نیمایی، با آن پیچیدگی های زبانی و مفهومی اش، به سمت فراگیر شدن نیازمند چفت و بست های مناسبی برای فراگیر شدن بود که از عهده شعر نیما به تنهایی برنمی آمد.