دموکراسی مشورتی، نظریه ای است که با تکیه بر نظریه های پست لیبرال در غرب، ضمن نقد مبانی نظریه های دموکراسی، تلاش می کند الگوی مناسبی را برای نظام سیاسی لیبرال طراحی و ارائه کند. این نظریه بر اثر تحولی که در فهم عقل در اندیشه? سیاسی غرب صورت گرفته، به شورا و نظام مشورتی نزدیک شده است و هدف خود را برقراری نوعی همنشینی میان آزادی و عدالت بیان می کند. نظریه? شوراکراسی اسلامی نیز با تکیه بر تفسیرهای جدید شورا، ضمن نقد نظریه های سیاسی پیشین مسلمانان، می کوشد الگوی دموکراتیک و مبتنی بر شورا را برای نظام سیاسی اسلامی طراحی و ارائه کند. این نظریه نیز بر اثر تحولی که در فهم دین در اندیشه? سیاسی اسلام صورت گرفته، به دموکراسی نزدیک شده است و همانند نظریه? دموکراسی مشورتی، همنشینی عدالت و آزادی را دنبال می کند.
در این کتاب نویسنده می کوشد به این پرسش اساسی پاسخ دهد که عوامل همگرایی دو نظریه? «دموکراسی مشورتی» و «شوراکراسی اسلامی» و ظهور قرائت اسلامی از دموکراسی مشورتی کدام اند.