لایان خاطراتش را پس از بازنشستگی نوشت، پنهانی و در 1964 به پایان رساند. والاس لایان از پایان جنگ امپراتوری عثمانی در 1918 تا پایان جنگ جهانی دوم در عراق صاحب منصوب بود. پس از خدمت در فرانسه، افسری از یکان مرزی 52م سیک بود که در 1917 به عراق اعزام شد تا با نیروی هندو انگلیسی که فتح بین النهرین را در 1918 تکمیل کرد همکاری کند. از این رو در اواخر 1918 که دولت غیر نظامی عراق نیازی فوری به مدیرانی با پیشینه ی غیر نظامی داشت در عراق بود. او را به کردستان فرستادند و بیش تر 26 سال بعد را آن جا گذراند. این یک استثنا بود. اکثریت قریب به اتفاق مقامات انگلیسی غیر مختص از سال 1921که حکومت و پادشاهی عراق تاسیس شد کم کم تا 1932 همگی تعویض شدند. لایان از این موج دوم کاهش نیروهای انگلیسی نیز در امان ماند و مامور تفکیک اراضی شد. پس از انقلاب نافرجام 1941 عراق، دوباره به ارتش هند پیوست و تا پایان 1944 مستشار سیاسی ارتش بریتانیا در پی فورس بود.