نیلگون خواب عجیبی می بیند. خواب پروانه ای با شاخ های گوزن که او را به غاری می برد؛ غاری که روی دیوارهایش نقاشی های عجیب و غریبی کشیده شده و آنجا پسری با کله ای به بزرگی کله ی یک کرگدن و پاهایی لاغرمُردنی منتظرش است. نیلگون از خواب می پرد، ولی پروانه ی شاخ دار، کله کرگدن و غار آشوکا هنوز در تعقیبش هستند. او معمای نقاشی های توی غار را دنبال می کند و از کتاب های تاریخ هنر، موزه ی ایران باستان، وب سایت دانشمندی دیرینه شناس به اسم «هامون ساکت» و آخر سر هم از غار آشوکا و سی هزار سال پیش سر در می آورد.