یک روز کرگدن تپل و مهربان، در آب گل آلود بازی می کرد که چشمش به پرنده ای افتاد که در حال پرواز کردن بود. پرنده متوجه او شد و پایین تر آمد و گفت: «غصه نخور کرگدن تو هم یک روزی می پری» کرگدن با خودش فکر کرد که مگر من غصّه می خورم؟ ولی هیچ جوابی برای سؤالش نداشت. او فهمید که چرا غصه می خورد؟ سرانجام به این نتیجه رسید که باید پرواز کند. امّا او که بال نداشت. او راه های مختلفی را برای پرواز امتحان کرد امّا موفق نشد. او بعد از مدتی که فکر کرد به این نتیجه رسید که نیازی به پرواز ندارد. او احساس می کرد که خیلی کارهای خوب و جالب می تواند انجام دهد که شاید آن پرنده هم قادر به انجام آن نیست. کتاب مصوّر حاضر، حاوی داستانی است که برای کودکان گروه سنی (ب) به نگارش در آمده است.