"مارتین بوبر "در کتاب "من و تو "در قالب گفت و گویی فلسفی تجربه دینی و حیات معنوی را در جلوه های گوناگون آن بر می کاود و رمز و راز رابطه و پیوند انسان  را با اشیاء و اشخاص و سرانجام با امر متعالی باز می نمایاند .بوبر بر این  باور است که" :ما با اشیاء رابطه ای یک جانبه داریم و درباره آنها فقط صحبت  می کنیم، ولی اشخاص یا انسان های دیگر این گونه نیستند، ما نه فقط درباره آنها  بلکه با آنها صحبت می کنیم، گفت و شنود داریم و مخاطبشان قرار می دهیم ."این  رابطه شخصی و صمیمی را بوبر رابطه "من و تو "می نامد، رابطه ای در معنای ژرف  آن که با خداوند و خداوند هم با ما دارد .کتاب بوبر با مضامینی که از قبل راجع  به خدا نگاشته شده بود و همه آنچه که به عنوان معرفتی الهی، یعنی کوشش مستمر  جهت نجات بعد مذهبی حیات از اظهارات متکلمین قلمداد می شد، دقیقا مورد توجه  متکلمین است .این کتاب به نوعی نماینده به گل نشستن متاخر رمانتیسم و مشحون از  ایده های دیانت یهود است .از خودبیگانگی، رجعت و جوهر از مضامین اصلی کتاب  "من و تو "است .