از ویژگی های بارز رباعیات خیامی، یعنی رباعیات برجامانده از خیام، شاگردان و پیروان مکتب وی، شباهت مضمونی بسیاری از آنها به یک دیگر است. از درون مایه های مکرر رباعیات خیامی، علاوه بر حیرت از کارهای هستی و ابراز ناتوانی در گشودن معمای وجود، دعوت به شادکامی و شادخواری است. خیام، همه را به غنیمت شمردن این دو روز گذران عمر فرامی خواند. این کتاب، مشتمل بر پنجاه و پنج مقاله و یادداشت کوتاه و بلند در عرصة گستردة ادبیات تحت برخی از این عناوین است: رباعیات خیامی، گالری وحشت یا...؟؛ شعر زورخانه ای؛ عینک؛ در حاشیه غلط ننویسم؛ واژه ها و رنگ ها؛ فروغ فرخزاد و نقد مدرنیسم؛ عطار و هوگو؛ ادبیات وقف؛ و آشوب گزیده های ادبی.