"کافکا" که در پراگ، زاده و بزرگ شده است، از فضای دشمنانۀ  ضد یهودی، که پیرامون او وجود دارد، رنج می برد و خود را بیگانه حس می کند. تربیت سخت گیرانه و سنتی خانواده اش، بر احساس بیگانگی اش می افزاید. بر این احساس، احساس گناه و حس قربانی بودن که از سنت یهودی برمی آید افزوده می شود. احساس یگانگی در پهنه های دیگر زندگی او مانند رابطه با شغل رسمی اش به  عنوان وکیل و ارتباطش با زنان نیز نمود می یابد. کافکا در جست وجوی هویت خویش و من رهای خود نه تنها به عنوان یک یهودی، بلکه به عنوان یک اروپایی مدرن، مدام به ناممکن بودن ایجاد ارتباط با دیگری در شرایط ویژه می رسد و خود را تنها و بیگانه حس می کند. در کتاب حاضر نخست، رویکرد به آثار کافکا، به ویژه  یادداشت های روزانه، نامه ها و پاره ای از زندگی نامه اش، بیگانگی در زندگی وی به بحث گذاشته می شود. سپس بیگانگی در رمان ها و داستان های کوتاه او بررسی می شود و در این راستا، دو داستان "گراخوس شکارچی" و "مسخ" جداگانه تفسیر می شوند. بخشی از کتاب نیز به موضوع تاثیر کافکا بر ادبیات مدرن پارسی اختصاص دارد.