داستان کتاب درباره یک شهید است. کتاب یک ایده خلاقانه دارد. کودکی در حال بازی است و توپش به قاب عکس میخورد. پدربزرگ قاب عکس را بر میدارد و کودک از صاحب ان میپرسد. پدربزرگ میگوید که او دوست دوران جوانی اش است و شهید شده و بعد خاطراتی از او بازگو میکند. 
این مدل که داستان از زمان حال برود سراغ روایت یک شهید را در کتابهای کودک ندیده بودم. اما تصویرگری کتاب خوب نیست. حتی نمی شود فهمید شهید دقیقا کدام تصویر است و مثل اکثر کتابهای کودک، داستان توی یک صفحه است و تصویر یک جای دیگر. نمیدانم کی انتشارات ها و تصویر گر ها و صفحه بند ها یاد میگیرند داستان را حیف و میل نکنند و تصویر را جوری با آن همراه کنند که وقتی داری متنی را می خوانی تصویرش هم جلوی چشمت باشد!