کتاب حاضر حاوی گزیده مقالاتی است از افراد مختلف درباره دهخدا. در هر یک از این مقالات به ابعاد مختلف شخصیت وی اشاره شده است. در مقالة «جهانی که خاموش شد» به کوشش محمّد معین به حالات استاد دهخدا در روزهای آخر عمر اشاره می شود. دکتر معین در این مقاله می نویسند: «روز پنجم اسفند 1334 با یکی از دوستان به عیادت استاد رفتم. چراغی بود که رو به خاموشی می رفت. مصداق این مصراع خود او بود (پوست بر استخوان ترنجیده.»، «حضور دهخدا در جنبش مشروطیت و پیشگامی وی در قلمرو شعر و نثر و پژوهش در ادب جدید ایران و نگارش آثار در زمینة طنز سیاسی و اجتماعی و وارد کردن عامل لحن در قصّه نویسی پارسی، به وی شخصیتی چندبعدی و چهره ای درخشان بخشیده است، از این رو شناخت وی نیازمند تلاش گسترده است.»