در مهندسی ژنتیک، محصولات و موجوداتی به وجود می آیند که ژن هایی از منابع متنوع با استفاده از روش های دی ان ای نوترکیب به آن ها منتقل می شود تا صفتی مطلوب مانند کیفیت برتر محصول یا مقاومت به تنش های زیستی و غیرزیستی در آن ها ایجاد شود. امروز، کاربردهای روزافزون مهندسی ژنتیک موجب افزایش تولید محصولات تراریخته و گسترش مصرف غذاهای حاصل از این محصولات در سراسر جهان شده است. هم زمان با توسعۀ  مصرف غذاهای ناشی از محصولات تراریخته، ملاحظاتی در زمینۀ  احتمال بروز عوارض جانبی و آثار غیرمنتظره بر روی سلامت ابراز شده است. از این رو سازمان های بین المللی به تجزیه و تحلیل ریسک غذاهای ناشی از بیوتکنولوژی مدرن می پردازند. تجزیه و تحلیل ریسک، مشتمل بر یک تحلیل ایمنی است که برای شناسایی احتمال وجود یک زیان تغذیه ای یا سایر جنبه های ایمنی و نیز طبیعت و شدت این ضرر و زیان طراحی می شود. ارزیابی ایمنی غذا باید شامل مقایسه ای بین غذاهای ناشی از بیوتکنولوژی مدرن و مشابه سنتی آن با تکیه بر شباهت ها و اختلاف های موجود بین آن ها باشد. چنانچه یک زیان جدید یا تغییریافته، چه از جنبۀ  تغذیه ای و چه از سایر جنبه ها، مشاهده شود، در این صورت باید به طور هم زمان معلوم شود که این زیان چه تاثیری بر روی سلامت انسان می گذارد. در کتاب حاضر موضوع چگونگی ارزیابی ریسک غذاهای حاصل از مهندسی ژنتیک مطرح و مباحثی چون: مدیریت ریسک، چهارچوب ارزیابی ایمنی غذا، ارزیابی متابولیت ها، ویژگی های تغییرات ژنتیک و ارزیابی اثرات ایمنی شناختی بررسی گردیده است.