در مجلد حاضر، نویسنده ی یازده ساله ی کتاب، خاطره ای از زمان هفت سالگی اش را به رشته ی تحریر درآورده است. در این خاطره «ملیکا» عروسکی جایزه می گیرد. او عروسکش را خیلی دوست دارد و برای اینکه عروسکش گرسنه نماند به او غذا می دهد. پس از مدتی اتاق ملیکا پر از مورچه می شود. پدر و مادر ملیکا پس از تعقیب مورچه ها متوجه می شوند که لانه ی آن ها در دهان عروسک ملیکا است. آن ها مورچه ها و غذا ها را از دهان عروسک بیرون می آورند و به ملیکا تذکر می دهند که عروسک پلاستیکی غذا نمی خورد.