در زمینه آموزش فیلمنامه نویسی کتابهای پرشماری نگاشته شده است که میتوان گفت تقریبا همه آنها بر ساختار سه پرده ای استوارند، زیرا الگوی یکدست را برای آموزش فراهم می آورند و برای هریک از جنبه های داستان، از شخصیت گرفته تا لحن و درونمایه، میتوان از فیلمهای فراوان نمونه آورد. با این حال، در تاریخ سینما فیلمهای پرشماری را میتوان ذکر کرد که از این ساختار سرپیچیده اند و قواعد آن را زیر پا گذاشته اند. کتاب فیلمنامه نویسی متفاوت با همین رویکرد نگارش یافته است و ضمن تاکید بر اهمیت ساختار سه پرده ای، راههایی را برای دگرگونی ساختاری و درونمایه ای پیشنهاد می کند.