در آغاز کتاب، مبحثی کلی در باب نقد ادبی و شیوه های آن، نیز بحث موسیقی شعر فراهم آمده سپس این مباحث در کتاب ـ با ذکر شواهد و نمونه هایی چند ـ مطرح گردیده است: "جایگاه نقد از دیدگاه منتقدان این دوره (1367 - 1358) و عوامل و حوادث موثر در نقد شعر این دوره"، "تعریف های منتقدان از شعر"، "عناصر شعر از دیدگاه منتقدان این دوره"، "معیارهای نقد شعر در این دوره"، "سنت و نوآوری"، "سبک های شعر فارسی و نگرش منتقدان در این باره"، "مهم ترین مراکز و مراجع نقد شعر در این دوره"، "برجسته ترین شاعرانی که مورد توجه منتقدان این دوره بوده اند" و "بزرگترین منتقدان این دوره و مهم ترین دیدگاه های آنان". نگارنده خاطرنشان می کند: "منتقدان این دوره معتقدند که لازمه داشتن یک ادبیات و شعر غنی و پربار، وجود نقدهای سالم و سازنده است و از این جهت ملت هایی که ادب و هنر پیشرفته و پویا داشته اند همگی از نقدی پویا و بارور نیز برخوردار بوده اند و ما نیز اگر بخواهیم ادبیاتی زنده، پویا و بیشتر داشته باشیم باید به نقد، ادبی توجه ویژه ای داشته باشیم و به سبب آن که در دوره معاصر، شعر و ادبیات، خود را میان مردم آورده است و به زبان عامه نزدیک گردیده است و فورانی از شعرگویی را پدید آورده است، ضرورت بیشتری دارد تا سره از ناسره تشخیص داده شود و با محک نقدی سالم، عیار آن ها معلوم گدد و باعث انحراف مسیر اصلی شعر نگردد و به بیراه هایی مانند شعر حجم، تصویرگرایی محض، ابهام گویی، پیچیده گویی و امثال آن کشیده نشود".