دکتر شفیعی کدکنی در مقدمه دیوان"آوازهای سندباد"البیاتی که آن را به فارسی ترجمه کرده درباره او چنین می گوید:"اگر ادونیس تجربه شاعر را سفر
در اعماق کلمه می داند.البیاتی تجربه شاعر را در سفر در اعماق حیات و گسستن از اقلیمی و پیوستن به اقلیمیدیگر می داند.درونمایه شعرهای او در تحلیل نهایی،چنان که جای دیگر به آن پرداخته ام سفر کردن و کوچ است.این سفر پایانی ندارد،چراکه زندگی و تکامل پایانی ندارد،هنرمند و انسان آگاه کسی است که به شطی می پیوندد که به دریای تکامل می ریزد و این چنین برداشتی از شعر،با زندگی شخصی او نیز هماهنگی دارد زیرا وی بیشتر عمر خود را در آوارگی و کوچ به سر برده است.