"قیس" از قبیلۀ بنی عامر در مکتب خانه به دختری از قبیلۀ عرب که "لیلی" نام دارد، دل می بازد. اما پدر لیلی با اطلاع یافتن از این موضوع، لیلی را از رفتن به مکتب خانه بازمی دارد. قیس که با مخالفت پدر لیلی مواجه می شود، ابتدا به همراه پدر راهی سفر حج می شود، تا بلکه پس از بازگشت از این سفر به معشوق خود برسد، اما پس از چندی درمی یابد که پدر لیلی او را به فردی با نام "ابن السلام" داده است. این جاست که قیس، آوارۀ کوه و بیابان شده و مجنون نام می گیرد. سرانجام داستان، لیلی که از فراق مجنون بی تاب شده، در فراق او جان می بازد و مجنون نیز با مشاهدۀ قبر لیلی بر سر مزار او جان می دهد. در این داستان لیلی مرشد عشق است و مجنون، مرید عشق. این سوختن، سوختن در سیر و سلوک عارفانه است. سوختن از عشق را نظامی گنجه ای در ذهن و گمان ها انداخته است. کتاب حاضر برگزیده و اقتباسی از لیلی و مجنون، اثر نظامی گنجوی ـ شاعر قرن ششم هجری ـ است که به همراه نمونه هایی از ادبیات این منظومه و شرح داستان فراهم آمده است.