قرن بیستم شاهد شکوفائی نقد به منزله شناخت ادبیات است. در این کتاب ژان ـ ایو تادیه گسترش شگفت انگیز نقد را، از دوران زبان شناسان روس و سخن شناسان آلمانی و مورخان و «منشاشناسان» فرانسوی سال های 1920 تا آخرین آثار نقد نو در اروپا و ایالات متحده، ترسیم می کند. این کتاب شیوه های تحلیل و نگرش های متنوعی در اختیار خوانندگان و استادان و دانشجویان می گذارد. نویسنده بر کثرت مسائل موجود در متن ها و در نتیجه راه حل ها و شیوه های به کار رفته برای پاسخ بدان های تاکید می کند. همه شیوه های نگرش به اثر، از کارهای لانسون تا باشلار، و از یاکوبسون تا بارت، و از کورتیوس تا لوکاچ، در این اثر بررسی شده است. نویسنده، طی ده فصل، محورهای زنده نقد مدرن را کاویده است: فورمالیسم روس، تحلیل های ترکیبی در آلمان، مکتب ژنو و آگاهی درون، نقد دنیای تخیل، روان کاوی، جامعه شناسی، مناسبات زبان شناسی و ادبیات، نشانه شناسی، علم تکوین، بوطیقا، کتابنامه ای تفصیلی و نمایه ای جامع مکمل این اثر است.