«تهران من، نگاه او» روایت پایتخت ایران از نگاه «دیگری» است؛ آنهایی که تصورشان را از این شهر شرقی در گوشه ای از کوله بار سفرشان جای دادند و به ایران سفر کردند تا با قلمشان دیگری شرقی یا به تعبیری دیگری شرق میانه را به تصویر بکشند امروز تهران من، نگاه او چشم هایی ست در جست وجوی زندگی یک شهر، در گذشته ای که یا چیزی از آن باقی نمانده و یا ردپایش کمرنگ شده و این کتاب حرکت همین چشمان جست وجوگر بر ردپای قلمیست که شهر را به وصف نشسته است تهران من، نگاه او در پی آن است که تصویری از این کلان شهر را در قالب روایتی از روایت ها به نمایش بگذارد کتاب حاضر از آنجایی آغاز می شود که مسافر بیگانه خود را در مقابل سیمای شهری تهران می یابد از دروازه و حصارش عبور میکند پا به میدان ،خیابان کوچه پس کوچه ها و خانه هایش میگذارد و شریان های شهر را باز میشناسد. او سپس رفته رفته در قلب بازار ،مسجد ،تکیه مدرسه حمام و کاروان سرای شهر رخنه میکند تا اعجاز فرهنگ هنر معماری و آداب و رسوم ایرانی را در هر آن چیزی کشف کند که در چارچوب «عام المنفعه» تعریف شده است خواننده تهران من نگاه او نیز در می یابد که چگونه مسافران تهران در گذر زمان از توصیف جغرافیا و آب وهوا و بناهای شهر گذر کرده و توصیف سیاست و فرهنگ و هنر جاری در شهر را پیوست یادداشت ها و خاطرات خود میکنند و از خلقیات مردم شهر سخن میگویند نوشته هایی که چه سفرنامه باشند چه خاطره نویسی چه یادداشت ها و گزارش های شغلی و چه پژوهش های ،علمی، جملگی در مسیر زمان دغدغه های جدیدی را پی میگیرند که مکمل یکدیگرند و به یاری آنها میتوان زوایای تاریک و نادیده گرفته شده تاریخ اجتماعی تهران را هویدا کرد.