«یادگارهای ذهنی یا به عبارتی «خاطره»
یا «خاطر» از جلال و جبروت ساخته نمیشود واقعیتی است. که در جهان خارج نمود داشته و در فرایند ورود به درون انسان دارای لایه های چندرنگ خواهد شد و در هر لحظه یا شرایطی لایه یا لایه هایی از آن تجلی خواهد کرد.
اراده و قدرت بازنمایی انسان در این گذار که به تاریخ پیوند میخورد تا حد زیادی تحت تأثیر ،نیازها ضرورتها ذوقها ارزش گذاری ها و دغدغه هایی است که بر انسان حادث میشود و با زایش ذهنی و یادآوری گذشته نمود می یابد. ما باید روح حاکم بر واقعیتها یا حقیقتها را بشناسیم تا جوهره وجودی آنها در گذر زمان چون آفتابی که غروب نگیرد هماره بدرخشد و نورافشانی کند. گدازه های موجود در خورشید هر یک خورشیدی دیگرند و هر ذره ای از آن درخششی متفاوت از دیگر ذرهها را به خود اختصاص میدهد. حال ما به گدازه ها دلخوش کنیم یا سرجمع به آفتاب و روشنی کل آن ذره ها اعتماد نماییم؟! این پرسش برای هر کاوشگر و جوینده ای پاسخهای ویژه ای دارد و به نظر نمیآید بتوان برای آن یک حکم کلی صادر کرد.
از متن کتاب