...مردمان گذشته آرزوها و ایده های خود را به صورت افسانه بیان کرده اند و از طریق همین افسانه هاست که می توان به شیوه زندگی و حال و روز آنان پی برد. انگار خود می دانسته و آگاه بوده اند که آن میرزا و مورخ قلم به دستی که در حجره خود نشسته و اوضاع و احوال مملکت را به خط خوش می نویسد و به کتاب دار می سپرد همه چیز را یا نمی بیند یا نمی خواهد ببیند. پس خودشان دست به کار شده اند وتاریخ دیگری ساخته اند نه مکتوب که شفاهی، جاری بر زبان مادران تا سال های باقی بمانند در سینه و ذهن آدمیان هر نسل... .