این کتاب را، باید قبل، یا بعد از محرم خواند.
قبلش برای اینکه حواسمان را به جزئیات، ریز حزئیات مجلس ارباب هم جمع کنیم.
بعدش، برای اینکه بگردیم در ذهنمان، در تک تک مجالسی که رفته‌ایم، جزئیاتش را به خاطر بیاوریم و از معجزات آن لحظه‌های ناب، حظ ببریم.

محفل محترم، که اسمش را از روایتی درون کتابی وام گرفته است، چند روایت، از راویان مختلف، از سنت‌های عزاداری سیدالشهدا علیه السلام است، احتمالا و بنا بر قرائن متن، همه از شهر یزد.

غالب روایت ها، به جهت محتوایی، و بیشترشان به جهت فرم و ساختار، خوب بودند.

جای خالی مقدمه ـ یا موخره ـ نویسنده، به شدت حس میشد.

برخی روایت‌ها، مثل روایت اول، تصویرسازی خوبی داشت و در تک‌تک لحظات خودم رو کنار راوی، دیدم و سمعی و بصری و حسی، همه لحظات را نوش جان کردم.