نویسنده در این کتاب داستان اقامت 25 ساله "سرپرسی مولر سایکس" (1867 - 1945) را در ایران بازگو نموده است. "پرسی سایکس، در سال های دهه 1890، از سوی اداره اطلاعات ارتش، ابتدا به عنوان کاشف و جاسوس و سپس برای افتتاح کنسولگری در امتداد مرزهای شرقی ایران، به این کشور فرستاده شد. وظیفه او جلوگیری از پیشروی روس ها به سوی هند بود. او بی آن که حقوق دریافت کند. هزاران کیلومتر را سوار بر اسب بیابان ها و کوه های صعب العبور و اغلب همراه با خواهر آهنین اراده اش که تا وقتی ازدواج نکرده بود خانه او را اداره می کرد، می پیمود. هنگامی که در دورانی پر آشوب در مشهد کنسول شد، توانست در کنسول گری روسیه، دست تنها و فقط با دیپلماسی، تلاش روس ها را برای انضمام شمال شرقی ایران خنثی کند...".