اریک پارکر، مدیر بیلیونر بیست و هشت ساله که از قبل دیگران به پول و پله رسیده، در یکی از شب های ماه آوریل سال 2000، پس از آن که بیخوابی به سرش زده، توی خانه چهل و هشتم یک صد و چهار میلیون دلاری (با مخزن کوسه و آغل سگ روسی و استخر ژیمناستیک) در بالای یک آپارتمان هشتاد و نه طبقه در خیابان اول، از جا بلند می شود و به مامور امنیت خود، تروآل کم مویی بی گردن، می گوید که می خواهد به انتهای خیابان چهل و هفتم برود و موی اش را کوتاه کند...
مطالعه پیشامسیحی دلیلو برای «انتظام به همسان سازی عمیق» او را به امری کامپیوتری جهانی نزدیک کرده است. ذکاوت سرشار دلیلو و مشکل پسندی اش و نیز نثر تیزش در توصیف صحنه ها با انتخاب واژگان دقیق، به نمایش درمی آید که به دور از تشبیه است. اما گرفتار شدن در افسانه که در آن جا هرچیزی می تواند اتفاق بیفتد، چیزی است که اصلا اتفاق نمی افتد. تا چه اندازه ما باید نگران قتل و آدم کشی قهرمانی مثل اریک پارکر باشیم؟ باری، دلیلو با این کار در پی هم دردی با تهیدستان است و پنداری آدم های مرفه را دیوانه قلمداد می کند.